Tips

Jane Gardam, Ver van Verona

Tintelfrisse zinnen, scherpzinnige humor en onvergetelijke personages die in twee zinnen kleur krijgen; Jane Gardam’s debuutroman Ver van Verona bevat alle ingrediënten die ook haar latere boeken zo onweerstaanbaar maken.

‘Laat ik maar meteen vertellen dat ik door een overweldigende ervaring op mijn negende niet meer helemaal normaal ben,’ zo begint de dertienjarige Jessica haar relaas. Sinds zij van een belangrijke auteur te horen heeft gekregen dat zij ‘zonder enige twijfel’ een geboren schrijfster is, beziet zij haar omgeving met nieuwe ogen. Wars van pretenties voorziet zij haar uitstapjes met vriendinnen, een mislukte logeerpartij bij de upper class en een eerste, teleurstellende liefde openhartig van commentaar. Ondanks – of misschien wel dankzij – de  verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog slaagt zij erin om binnen het keurslijf van haar kleingeestige meisjesschool haar eigen weg te vinden, vastbesloten om haar schrijverschap tot volle wasdom te laten komen. En dat lukt: via Jessica’s intrigerende binnenwereld laat Gardam ons opnieuw voelen hoe het is om volwassen te worden.

Esther Gerritsen, De terugkeer

De meesten van ons worden in het leven geconfronteerd met pijnlijke herinneringen, verlies en rouw, maar hoe ga je daarmee om? Esther Gerritsen laat ons hierover in haar nieuwe boek nadenken. De terugkeer is een zinderend familiedrama, vol treffende psychologische analyses.

Moeder Johanna keert terug uit het buitenland, ze lijdt aan beginnende alzheimer. Dochter Jennie en zoon Max komen naar hun ouderlijk huis om haar te verzorgen en daar ontbrandt de strijd over de dood van hun vader. Heeft hij zelfmoord gepleegd of is er sprake van een ongeluk of zelfs moord? Jennie wil weten, Max wil vergeten, moeder Johanna probeert te sussen en vader Gerrit kijkt vanuit de hemel toe en levert zijn commentaar. Oude patronen ontvouwen zich, ieder houdt vast aan eigen waarheden en laat de ander eenzaam worstelen met zijn of haar verdriet.

Roy Jacobsen, De onzichtbaren

Het leven op een eiland vlak voor de Noorse kust is simpel en hard. De familie Barrøy – grootvader, ouders en kinderen – leeft dicht op elkaar. Met visvangst, een paar koeien en de verkoop van eieren en dons voorzien ze in hun karige bestaan. De kinderen werken al vroeg mee, met kaarden, spinnen, netten breien en turf steken.  In de zomer is het eiland een paradijs, in de winter vaak een hel. Storm, sneeuw en ijs brengen genadeloze omwentelingen. Na een paar dramatische gebeurtenissen blijven de kinderen alleen op het eiland achter, samen met hun kinderlijke tante Barbro.

Roy Jacobsen vertelt het indrukwekkende verhaal in zinnen die net zo onopgesmukt zijn als de eilandbewoners zelf. Een bijzonder boek dat nog lang in je hoofd blijft na smeulen.

Simone de Beavoir, De onafscheidelijken

Een grote verrassing! Decennia na de dood van de Franse schrijfster en filosofe verscheen haar nooit eerder gepubliceerde novelle De onafscheidelijken.

Twee meisjes raken bevriend. Sylvie, het alter ego van Simone de Beauvoir, adoreert haar nieuwe vriendin Andrée, die vrij van conventies lijkt te leven. Beide zijn gevangen in een milieu waarin men verlangens onderdrukt, elkaar met ‘u’ aanspreekt en waarin een huwelijk het enige toekomstperspectief voor meisjes is. Sylvie gaat studeren en bevrijdt zich van knellende banden, Andrée wordt door haar moeder tot een huwelijk gedwongen en sterft.

Een aangrijpende vertelling waarin alle thema’s uit De Beauvoirs oeuvre naar voren komen; een must voor iedereen die ooit door haar werd wakker geschud.

Albert Camus, De pest

Meestal komt het boek ná de ramp, maar De pest van Albert Camus moest meer dan 70 jaar wachten op covid19. En als je het nu leest dan schrik je bijna van de rake manier waarop Camus een pestsamenleving beschrijft. Het boek is nooit weggeweest, maar is nu een bestseller, en wat ons betreft terecht. Niet alleen om de heel concrete spiegel van ons huidige coronabestaan, maar ook om zijn meer algemene gedachtengoed. Bijvoorbeeld: ‘Al wat de mens kon winnen bij het spel van de pest en van het leven, was kennis en herinnering.’

En dan te bedenken dat Camus De pest schreef als directe reactie op de bruine pest van het nazisme en met zijn zekerheid dat de levenslust blijft terwijl oorlog vrede en vrede oorlog afwisselt.