Regio

De Canon van Brummen en Eerbeek

De Canon van Brummen en Eerbeek vertelt in 33 vensters het verhaal van de wording van een veelzijdige gemeente vanaf de vroege prehistorie tot nu. Een gemeente waar de hoge bosrijke zandgronden van de Veluwe en de vruchtbare terreinen langs de IJssel elkaar ontmoeten. Een overgangsgebied met een rijke verscheidenheid aan kwaliteiten waaraan zowel ecologie, bevolking als bedrijvigheid zich gedurende duizenden jaren tegoed hebben kunnen doen. Een gemeente waarin de papierindustrie én arcadische natuur vol schitterende buitenplaatsen en boerderijen zij aan zij tot bloei hebben kunnen komen. Maar ook een gebied dat door de eeuwen heen vele malen het toneel is geweest van oorlogsgeweld.

Hoe is dit gevarieerde landschap van zand en rivierklei ontstaan en wie waren de bewoners? Wie weet dat er meer dan duizend jaar geleden een bloeiende ijzerindustrie was? Of dat onze verre voorvaderen de blonde haren van hun vrouwen en dochters verkochten? Ooit gehoord van de Blubberbaron? Of van de arts die de armlastige, maar later wereldberoemde neef van zijn vrouw verzorgde? Andere neven dan, die de Oranjes hoofdpijn bezorgden? Wel gehoord van het dansende nichtje dat een alom gevierde filmster werd? Ooit horen vertellen dat de 299 beddenlakens van die weduwe net zoveel waard waren als haar landhuis? Of over de enige Nederlandse patriot die ooit ter dood werd veroordeeld maar ontsnapte? Van de wijkzuster die een auto won? En wie was de echte Vroolijke Frans? En wat is voor de Brummenaar de overeenkomst tussen Napoleon en Beatrix?

Op deze en nog veel meer vragen vindt u in dit rijk geïllustreerde boek het antwoord.

De Canon van Brummen en Eerbeek beschrijft niet alleen hoe grote geschiedenis doordringt tot het persoonlijke leven, maar ook hoe individuele bewoners hun rol opeisen op het wereldtoneel.

Hof van Heeckeren – Twee musea in één vorstelijk huis

Het Stedelijk Museum Zutphen en het Museum Henriëtte Polak hebben een nieuwe behuizing in het historische stadspaleis Hof van Heeckeren gekregen. De Musea Zutphen hebben niet alleen cultuurhistorisch waardevolle en interessante objecten om naar te kijken, ze hebben ook verhalen te vertellen. En ook de locatie, een zeventiende-eeuws stadspaleis aan ’s Gravenhof, het oudste plein van Zutphen, kent een rijke geschiedenis.

Deze verhalen van het plein, het stadspaleis, de bewoners én de ervaringen van de specialisten die bij de herbestemming tot museumgebouw betrokken zijn, zijn verzameld in het boek Hof van Heeckeren, twee musea in één vorstelijk huis. Zij delen daarbij hun onderzoeksresultaten en archeologische en bouwhistorische waarnemingen. Samen levert dit een geïllustreerde blik achter de schermen van een complex verbouwingsproces.

De Nieuwstadskerk in Zutphen

750 jaar bouwgeschiedenis, restauratie, inrichting

Hoog steekt de toren van de Nieuwstads- of Sint-Janskerk in Zutphen de lucht in. Als teken aan bezoekers van heinde en verre om het eeuwenoude gebouw te komen bezichtigen en de rijke geschiedenis ervan te proeven. Over dat verleden is dankzij intensief onderzoek sinds kort veel meer bekend. De nieuwste ontdekkingen en inzichten worden in deze uitgave gedetailleerd uit de doeken gedaan, niet alleen in bouwhistorische zin, maar ook in relatie tot de ontwikkeling van de Nieuwstad, de Zutphense wijk waar de kerk staat; een wijk die ook wel het Klein Vaticaan werd genoemd. Daarnaast is er bijzondere aandacht voor de middeleeuwse toepassing van gebrandschilderd glas en voor de inrichting en de restauratie van het gebouw. Het boek De Nieuwstadkerk in Zutphen laat zich lezen als een spannend verslag van 750 jaar kerk- en stadsgeschiedenis aan de IJssel.

Cor Witbraad, Wee den mensch die maar één boek leest

De Openbare Bibliotheek in Zutphen bestaat in november 2019 111 jaar. Cor Witbraad schreef een boek over de geschiedenis van een van de oudste openbare bibliotheken in Nederland.

De titel van het boek ‘Wee den mensch die maar één boek leest’ is een vertaling van een uitspraak van Thomas van Aquino.

Het boek gaat over lezen en leren en lenen, over de verschillende soorten bibliotheken die ons land kent en gekend heeft. Het gaat natuurlijk vooral over de Openbare Bibliotheek Zutphen. Eerst wordt beschreven hoe het gelopen is met de leescultuur, van het ontstaan van het schrift tot aan de stand van nu. Daarbij wordt ook gekeken hoe dat in Zutphen was. Het grootste deel van het boek is ingeruimd voor de Bibliotheek Zutphen. Haar reilen en zeilen wordt beschreven vanaf het oprichtingsjaar 1908 tot vandaag de dag: maatschappelijk educatief, zoals zij dat zelf typeert.

Ida Gerhardt, Dolen en dromen

Op 8 november 1980 werd het gedicht Dolen en dromen gepresenteerd: Ida Gerhardt las het voor in een overvolle refter van het Stedelijk Museum in Zutphen. Inmiddels wordt het legendarische Zutphen-gedicht beschouwd als een van de belangrijkste in haar oeuvre.
Dolen en dromen vormde de dichterlijke bekroning op een bijzonder gelukkige periode in het leven van de dichteres: eindelijk was er erkenning voor haar werk, met de P.C. Hooftprijs die zij in 1980 ontving, en de Prijs voor Meesterschap die haar het jaar daarvoor werd uitgereikt.
Deze uitgave – ingeleid door Ad ten Bosch – bevat een nooit eerder gepubliceerde lezing van Ida Gerhardt, en is rijk geïllustreerd met foto’s en het handschrift van het gedicht in facsimile.

Dolen en dromen verscheen in twee edities: een beperkte, genummerde en gebonden uitgave en een paperback.

Atlas van historische verdedigingswerken in Nederland – Overijssel en Gelderland

Teun de Kruijf e.a. (red.)

De provincies Overijssel en Gelderland volgden in hun staatkundige geschiedenis grotendeels een gescheiden traject. Geografisch daarentegen zijn er wel overeenkomsten. Dit geldt niet alleen voor het gebied ten oosten van de IJssel, maar vooral voor de rivier zelf. Voor de hieraan gelegen steden, die in beide provincies liggen, was de rivier een belangrijke handelsroute. In de Republiek der Verenigde Nederlanden werd de IJssel bovendien lange tijd een belangrijk, maar kwetsbaar deel van het Oostelijke Frontier. Ook in latere tijden, tot zelfs na de Tweede Wereldoorlog, was de rivier als linie belangrijk voor de verdediging van ons land.

Het atlasdeel is een compleet naslagwerk, waarin de ontwikkeling van de verschillende verdedigingswerken en de nog aanwezige elementen zijn beschreven.

Buiten westen – het nieuwe bouwen in de Stedendriehoek

In het boek staan mooie voorbeelden van wat opdrachtgevers en architecten tot stand hebben gebracht in de afgelopen tien á vijftien jaar. Op een drietal projecten in Apeldoorn (Achmea Campus), Deventer (gasfabriekterrein) en Zutphen (woonwijk Noorderhaven) – steden die centraal liggen in de regio – wordt ingezoomd. Die projecten hebben allen het kenmerk transformatie met speciale aandacht voor bijzondere architectuur en duurzaamheid.

De regio Stedendriehoek die ook wel Cleantechregio wordt genoemd, heeft duidelijk potentie. Het biedt een aantrekkelijk woon- en werkklimaat. De steden Apeldoorn, Deventer en Zutphen vormen het hart, Lochem, Brummen, Voorst, Epe en Heerde liggen daar omheen en hebben meer een landelijk karakter.

In de Stedendriehoek is ruimte voor ontwikkeling en innovatie. En vaak gaat ontwikkeling samen met mooie architectuur. Architectuur is een product van de tijd waarin ze tot stand komt. Transformatie van bestaande locaties en panden is prima te combineren met nieuwe architectuur zo blijkt.

Het boek is in opdracht van de Bouwsociëteit Stedendriehoek gemaakt. Dit is een netwerkorganisatie van mensen die actief zijn in architectuur, projectontwikkeling, bouw en aanverwante sectoren. Het leggen van contacten en initiëren van samenwerking tussen professionals is het doel van dit netwerk.