De leesclubstapelaar

Waar zijn de leesclubs? Ze houden zich vast collectief aan de regel ontvang niet meer dan 1 persoon per dag. En dus ben ik heel blij met lezer Peter van der Boom, lid van liefst drie leesclubs en nu de gast van deze rubriek.

Waartoe lezen wij? Lezen is de wereld begrijpen

Het boek dat van Peter een bijna leesverslaafde maakte was Van nature goed van Frans de Waal. Na lezing, alweer 25 jaar geleden, wist hij het zeker: als je maar genoeg non-fictie leest dan begrijp je de wereld.

Vanuit die gedachte begon zo’n 15 jaar geleden ook non-fictie leesclub NFL. Iedere zes of zeven weken wordt een zeer serieus non-fictieboek van kaft tot kaft gelezen en serieus besproken.

De gedachte dat de wereld door lezen begrepen kan worden is overigens, vele boeken later, verlaten. De gesprekken binnen NFL leerden Peter en de anderen dat het toch vooral je persoonlijke geschiedenis is die je leeservaring bepaalt, ook bij harde non-fictie. Het leesgenoegen is er overigens niet minder om geworden.

Waartoe zijn wij op aarde? Lezen over de grote vragen

Toen honderden boeken met feiten het begrip van de wereld toch niet dichterbij hadden gebracht was het tijd voor de grote vragen en werd Peter lid van de Filosofische Leesclub. Die club leest hardcore filosofie en af en toe iets eromheen. En dat leidt tot heftige discussies, om niet te zeggen hardgrondige filosofische aanvaringen, vooral tussen de cynische en de – mijn woorden – toch licht romantische filosofie-lezer. Deze laatste, en Peter is er zo een, weet aan de ene kant zeker dat er geen vaste grond onder het bestaan is, maar gaat toch enthousiast door met nieuwsgierig neuzen, grazen en scharrelen. Peter noemt het ‘een persoonlijk vooruitgangsgeloof zonder speciale richting.’

Welk verhaal raakt mij? Leesclub 2.0

In zijn jongste leesclub 2.0 leest Peter fictie; er wordt geen poging gedaan om de wereld of het leven te begrijpen. Het gaat heel simpel om de vraag Welk verhaal raakt mij? En waarom? Geen theoretische vragen, maar een persoonlijke ontmoeting met een boek. En daarna een ontmoeting – de ene keer wat persoonlijker dan de andere – met ándere lezers van hetzélfde boek.

Ieder boek is fictie?

Ieder boek is eigenlijk fictie. Dit moderne motto kan zich geen betere ambassadeur wensen dan Peter. In tientallen jaren lezen heeft hij werkendeweg met zijn mede-lezers ervaren hoe persoonlijk de waardering van feiten is en hoe persoonlijk ook de waardering van filosofie. Zijn jongste leesclub, die van de klassieke fictie, was voor onze leesclubstapelaar dan ook een logische stap. Uw interviewer is nieuwsgierig naar de volgende.

Interview: Herman Krans
Foto: Jacinthe Sykora