Leeskring Engels II van de VVAO

zittend: Jorien en Nanda staand: Lies, Marijke, Ineke, Henriette, Minke, Jacqueline, Judith en Ina

a book that

* made me laugh

* changed the way I think

* made me cry

* helped me through a difficult time

* I like to lend to others (and often lose it that way …)

Ziedaar de criteria van het te lezen boek van de leeskring Engels II van de afdeling Zutphen – Achterhoek van de VVAO. De VVAO, de Vereniging van vrouwen met hogere opleiding, heeft ruim dertig afdelingen en iedere afdeling heeft weer haar eigen ‘kringen’. De VVAO is opgericht in 1918 door een aantal van de eerste generatie universitair opgeleide, ambitieuze, eigenzinnige en zelfstandige vrouwen om kennis en ervaring te delen en om vriendschappelijk de maatschappelijke positie van elkaar en van andere vrouwen te verbeteren.

Henriette, Ina, Ineke, Jacqueline, Jorien, Judith, Lies, Marijke, Minke en Nanda komen eens per 6 à 8 weken bij elkaar. Het te lezen boek is Engelstalig en datzelfde geldt voor het gesprek over het boek. Tot vorig jaar werden vooral boeken besproken die een prijs hadden gewonnen, maar na de zeer gemengde kringontvangst van Lisa Hallidays Asymmetry – vooral het einde vonden velen heel zwak – is gekozen voor, u zag ze al, veel persoonlijker criteria. De agenda voor 2022 kent tot nog toe de volgende boeken: Miss Garnet’s Angel van Salley Vickers, Diary of a Young Naturalist van Dara McAnulty, The Living Mountain van Nan Shepherd, The Canterville Ghost van Oscar Wilde en Alias Grace van Margaret Atwood.

De meer persoonlijke criteria  betekenen overigens niet dat men elkaar direct-indringend bevraagt (‘wat deed het boek met jou?’ of ‘wat herkende je van jezelf in het boek?’). Persoonlijke dingen naar aanleiding van het boek, emotionele soms, komen spontaan ter tafel, of niet. Het vriendschappelijke van de VVAO zie je bijvoorbeeld in de wijze waarop binnen de kring gereageerd wordt op iemand die over een door de anderen bewonderd boek zou zeggen dat het een wel heel slappe plot heeft. Dan komt er geen kwetsend ‘hoe verzin je het!’, maar wel een vragend ‘waarom precies?’ of ‘hoe bedoel je dat?’.

De discussie over het boek wordt steeds door een ander lid van de kring begeleid. En voor het geval die discussie zou stokken heeft de begeleider altijd vragen paraat. Dat zal vast niet vaak voorkomen, want de zelfstandige, eigenzinnige ambitie van VVAO-leden komt ook tot uiting in de voorbereiding van de leeskring: vrijwel iedereen komt met aantekeningen en met citaten.

De meeste discussie kwam bij Diary of a Young Naturalist van Dara McAnulty. Niet alleen waren er veel thema’s te bespreken (autisme / ‘normale’ maatschappij / de betekenis van familie / literatuurverwijzingen), maar bovendien stond de kring ook uitvoerig stil bij het prachtige gebruik van de Engelse taal.

Vier van de leden zijn ofwel in een Engels sprekend land geboren ofwel hebben daar jarenlang gewoond. De herinneringen en ervaringen die daarbij horen geven de bespreking van sommige boeken een mooie meerwaarde. Zo kende een kringlid bij The Boys in the Boat van Daniel James Brown, over de Amerikaanse roeiploeg die in 1936 in Berlijn goud won, de omgeving van de roeiploeg en ook de plaatselijke overlevering van het verhaal.

Het lezen verruimt ook bij deze leeskring de blik. ‘Je kruipt in het hoofd van een ander en begrijpt zo waarom mensen bepaalde dingen doen. Je leert van andere culturen, andere werelden’, tenminste als de schrijver je kan overtuigen. Bij iedere bespreking is dat de vraag die boven de leeskring hangt. Regelmatig komt het voor dat iemand na eerste lezing voor het boek bedankte, maar door het kringgesprek overtuigd werd om het boek nog een keer te gaan lezen.

Jaarlijks heeft de kring een English Tea met Individual Delights, literair en culinair. Eenieder neemt iets lekkers mee om samen te eten en eenieder neemt woorden mee om de anderen te plezieren. Zelfspot, bijvoorbeeld over de fysieke zorgen bij het ouder worden, wordt daarbij niet geschuwd.

De inkijk in deze leeskring was, ook in deze barre tijden, opbeurend inspirerend, ook al kan ik vanwege mijn fysieke beperking helaas geen lid worden.

Interview: Herman Krans
Foto: Nanda Gilden