‘De boekenclub verbreedt mijn horizon.’

vlnr: Jurr, Rien, Marinus, Jan Willem, Jos, Lennard en Gert Jan

‘We komen om de twee maanden bij elkaar’, vertelt Jan Willem, voormalig huisarts. De gastheer van de avond bepaalt welk boek we lezen en die bereidt het ook voor. Zeven mannen, allen boven de vijfenzestig. Vroeger waren ze advocaat, notaris, huisarts of neerlandicus, en draafden ze van werk naar gezin en sportclub en terug. Nu zijn we ‘drukke oude mannen’, lacht Jan Willem.

Aanvankelijk verliep de avond vrij intuïtief: wie het had voorbereid, vertelde iets over de schrijver en over het thema, maar sinds Jos, neerlandicus, bij de club is, zit er meer structuur in de bespreking. ‘Nu gaat het ook over de stijl van de roman en de opbouw. Als je het een goed boek vindt, weet je nu waaróm je het goed vindt.’

Enkele mannen die elkaar kenden van het sporten, richtten in 1986 de club op, vanwege de gezelligheid. En die sociale functie heeft het nog steeds: het eerste halfuur praten ze bij, om daarna serieus aan de boekbespreking te beginnen.

De Deventer Boekenclub heeft precies bijgehouden welke boeken ze hebben gelezen. In al die jaren zijn het er zo’n kleine tweehonderd. Ze begonnen destijds met Karel van het Reve, Elsschot en Kundera, met Flaubert en Nabokov en Marquez. In de jaren negentig lazen ze onder anderen Donna Tartt, Leon de Winter en Paul Auster. En recent Griet Op de Beeck en Alfred Birney. Deze maand hebben ze Verwante stemmen gelezen, van Vikram Seth, een liefdesgeschiedenis over een violist, lid van een strijkkwartet, en een pianiste, een oude vlam die hij na jaren opnieuw tegenkomt.

Door de leesclub komt Jan Willem in aanraking met boeken die hij zelf anders niet had gelezen: ‘De boekenclub is voor mij een stimulans om te lezen en het verbreedt mijn horizon.’ En doordat de mannen elkaar goed kennen, gaat de discussie de diepte in.